Dan, seandainya makam Syaikhul Islam Ibnu Taimiyyah dekat dengan gubugku, insya Allah aku akan menziarahinya pula. Karena, bagiku beliau termasuk ulama yang berwibawa dan agung dengan keilmuannya, juga ahli zuhud, ahli ibadah dan ahli tahlil. Sebelum beliau wafat, beliau sempat taubat nashuha terlebih dahulu (tidak seperti taubat kita, taubat sambal).
Sehingga ketika beliau wafat, wafatnya "husnul khatimah" dan jenazah beliau dimakamkan di pemakaman ulama-ulama ahli tasawuf di Syria.
Ketika itu ratusan ribu orang berduyun-duyun dan berdesak-desakkan mengantarkan jenazah beliau, bahkan mereka membaca Al-Qur'an dan mengadakan tahlilan di makam beliau. Bagaimana dengan kita jika wafat nanti, apakah kita sudah dijamin akan wafat "husnul khatimah" dan ditangisi banyak orang?
TABARRUK MINUM AIR BEKAS
MEMANDIKAN JENAZAH IBNU TAIMIYAH
Ketika Syeikh Ibnu Taimiyyah (661-728 H. / 1263-1328 M.) wafat, jenazah beliau ditabarruki (diambil berkah) oleh ratusan ribu para pengikutnya. Bahkan, mereka meminum bekas air memandikan jenazah beliau sebagai upaya tabarruk (pengambilan berkah). Lihat kitab "Al-Bidayah wan-Nihayah" karya Imam Ibnu Katsir (700-774 H. / 1301-1372 M.) cetakan Dar el-Fikr pada jilid 7 juz 14 halaman 136 !!!
Tapi, mengapa para pengikutnya yang sekarang mengharamkan dan memusyrikkan tabarruk? Padahal, tabarruk itu adalah salah satu upaya pendekatan diri kepada Allah SWT (التقرب الى الله) dan merupakan salah satu ajaran Ahlussunnah wal Jama'ah.
بارك الله فيكم و هداكم و وفقكم أجمعين
Oleh : KH. Thobary Syadzily, via fb